Valentijnfestival 2023!

Toen Jet en ik vorig jaar op het Valentijnfestival zo genoten hadden, waren we er al snel uit: volgend jaar weer! Aangezien een jaar (en zeker dit jaar) voorbij gevlogen is, was het alweer zover.

Afgelopen zaterdag togen we weer naar Ermelo. Dit keer had ik niet per ongeluk zwart gereden, ik heb wel ruim een kwartier stilgestaan in de middle of niks met een overenthousiaste conducteur die de intercom absoluut stofvrij hield. Best hilarisch als je zelf in een stilte coupé zit. Op een gegeven moment zagen we de machinist van voor naar achteren lopen en niet snel daarna ging de trein in zijn achteruit richting, bleek later, Wormerveer. In Wormerveer aangekomen zien we de beste man weer van achteren naar voren hollen waardoor we onze weg konden vervolgen. In de goede richting. 

Voor  het festival had ik met Jet, Mienke Fijen, Wendy Brokers, Karin de Graaff en Chantal Schellekens afgesproken om lekker te gaan lunchen. Lekker was het zeker en gezellig ook. Het feit dat Jet en ik nog steeds niet zeker weten of zij wel de vegetarische kroketten had of dat die toch op mijn bord waren beland, is absoluut een compliment naar de kok! Voor de liefhebbers: Restaurant Het Postkantoor.

Jet zat een beetje op hete kolen omdat zij en Mienke allebei genomineerd waren voor de prijs voor beste roman van 2022. Jet met Zwaluwdans en Mienke met Vluchtgedrag. Uiteindelijk hebben we Jet maar laten gaan want die lieverd zou niet rusten voordat ze zich in haar, inmiddels, legendarische roze tulerok had gehesen ;-) 

Eenmaal binnen bij de feestzaal kreeg ik nog een eigen shock te verwerken. Zoals de meesten weten, ben ik niet groot van stuk. Maar ik had, na lang zoeken, een fantastische feestjurk gevonden. Uniek, vol bloemen en fleurig. Kortom: helemaal Marieke. Maar... ik ben net zo handig met de naaimachine als met techniek dus... ik zag mijn geest al dwalen. Gelukkig was daar lieve collega Senna to the rescue! Zij kan wel uit de voeten met de naaimachine en toverde mijn jurk om van reuzenformaat naar hobbitsize. Helemaal gelukkig en blij met mijn unieke jurk. Tot ik dus die feestzaal binnenstapte! Want de eerste jurk die ik zag was dus... ja, mijn jurk! Hilarisch natuurlijk! Dan kun je twee dingen doen... of niks en je een beetje blijven generen. Of je kunt er vol voor gaan en een foto maken. Uiteraard ging ik voor het laatste. Pas later kwam ik erachter dat het de zus van Janske van Gerven was, één van de shortlisters van de schrijfwedstrijd, haha! En nog weer later kwam ik erachter dat zij ook Marieke heet! Zoals gezegd: het was een echte Marieke jurk.

Na het officiële gedeelte waarin Mienke de prijs voor beste boek won en Selma Hoste de Valentijn schrijfwedstrijd, was het tijd voor foto's maken, lachen en nog meer foto's maken. Trouwens extra complimentje voor de genomineerden voor het beste boek! Die toppers (ook Olga van der Meer, Gillian King en Marjon Weerink stonden op het podium!) moesten een soort naamrijm maken van de titel van hun boek en die voorlezen! Een soort bruilofts ABC maar dan anders... doe het maar eens.

En daarna moest ik natuurlijk de bundel Beachclub Valentijn scoren! Want waar ik vorig jaar nog aanwezig was als opvulling was ik dit jaar aanwezig als deelneemster aan de schrijfwedstrijd. Ik won dan wel niet maar ik heb het wel tot de bundel geschopt! Door een miscommunicatie sta ik er helaas niet in onder mijn eigen naam maar onder het pseudoniem wat verplicht was voor de wedstrijd. Het is dus met recht het jaar van de pseudoniemen want naast Marjet Douwland kun je me nu dus ook vinden onder Andrea Bake! Waar deze naam vandaan komt? We hoeven het gelukkig niet zo ver te zoeken: de tweede naam van manlief is André en de meisjesnaam van mijn oma was Bake... tadaa! Mijn verhaal 'Me-time voor Valentijn' zal waarschijnlijk het enige verhaal zijn in deze zonnige tropische bundel die zich afspeelt in de sneeuw, haha! 

Het was een topmiddag waarin ik veel mensen heb gesproken, ontelbaar vaak op de foto ben gegaan, eindelijk lezers, Annemiek, Cindy, Amarins, Tanja en Sandra heb kunnen knuffelen, blogster Ilona eindelijk live heb gezien en dubbel gelegen heb bij de tropische fotoshoots. Waarbij een extra glansrol was weggelegd voor de flamingo. Die later een tas bleek te zijn. En nog weer later speelgoed van de hond van Kirstin :-)

Na al die gezelligheid gingen Jet en ik, net als vorig jaar, voor een kleine afterparty bij Restaurant Peacock en dat was ook weer voor herhaling vatbaar. En daarna? Tja, daarna moest natuurlijk onze #TeamStippenbikini op het station foto van vorig jaar ververst worden. Dus onder toeziend oog van verschillende terrasgasten hebben we een 2023 versie kunnen maken. Wat er overigens voor zorgde dat ik net op tijd mijn trein haalde (bijna weer vergeten in te checken, haha!) 

Valentijnfestival 2023 was geslaagd. Op naar volgend jaar!