Ik zag de termen weleens voorbij komen: 'longlist' en 'shortlist'. Mij er echt in verdiepen deed ik niet maar ik wist wel dat het iets goeds was. Maar de afgelopen maanden ben ik één van die schrijfsters geworden die hoopt er ooit eens op eentje te verschijnen. Kort gezegd: het betekent dat je goed bezig bent.
Zoals inmiddels wel bekend is doe ik regelmatig aan schrijfwedstrijden mee. Niet aan allemaal want dan zou ik geen tijd meer overhouden voor het schrijven van een boek. Maar ik heb er wel ontzettend veel lol in wanneer ik wel meedoe (de meningen in huis waren ten tijde van de online lessen hierover wat verdeeld trouwens want: wie mag achter de laptop!) De korte verhalen 'Wien, Wien, nür du allein' en 'Maneschijn & Pistachefudge' zijn het resultaat van twee eerdere wedstrijden.
Toen werd ik door een lieve schrijfster, Gillian King, gewezen op een schrijfwedstrijd van Uitgeverij Luitingh-Sijthoff (LS Amsterdam). Het moest een feelgood zijn met een paar verplichte elementen erin. Ik heb echt genoten van het schrijven en was van plan om hem ergens volgende week hier te plaatsen.
Maar! Dat gaat niet gebeuren! Want. Vandaag heb ik gehoord dat mijn verhaal 'Graven naar Geluk' op de Longlist is beland! Hoe gaaf is dat wel niet.
Ik. Sta. Op. Een. Longlist.
Echt, als je daadwerkelijk licht kunt geven van jezelf dan zou er nu een grote lichtbol boven ons huis verschijnen. Wat zeg ik...boven heel Heerhugowaard! Het is nu wachten tot 6 september. Dan komt de Shortlist uit en natuurlijk natuurlijk natuurlijk hoop ik dat ik daar ook op kom te staan. Maar evengoed heb ik deze maar mooi in de pocket! Op een Longlist. Hatsaflats!
Reactie plaatsen
Reacties