Het was een enorme spannende dag vandaag. Het was lang onduidelijk hoe de winnaar bekend gemaakt zou worden maar gisteren kwam dan uiteindelijk het verlossende woord: om 12 uur precies zou op social media een filmpje geplaatst worden waarin de winnaar bekend werd gemaakt. Ik voelde me twee tellen lullig naar mijn collega toe met wie ik had geruild zodat ik vandaag vrij zou zijn. Maar als ik nu naar mezelf kijk is het maar goed dat ik vandaag geen porselein, glaswerk of geld door mijn handen laat gaan...
Want helaas helaas, mijn 'Graven naar Geluk' heeft het niet gered! Wel hebben alle deelnemers een mooie feedback/juryrapport gekregen maar eerlijk is eerlijk: op dit moment doet dat je weinig. Als auteur weet je immers wel hoe een afwijzing eruit ziet en hoe ze dat ook formuleren: een nee blijft een nee. En die wil je niet. Je wilt een ja!
Dus na heel wat gvd-tjes, een paar tranen wegpinken en met mijn jas gooien (die kan niet stuk tenminste) ademde ik weer uit. Ik werd wat rustiger (de beker warme chocolademelk hielp ook wel een beetje) en ging nadenken. Want ik vind mijn verhaal nog steeds goed. Dat vond de jury ook. Dus wil ik er meer uithalen dan erin zit. En dus plaats ik hem hier voorlopig níet online! Sorry daarvoor want ik weet dat sommigen erop zitten te wachten.
Maar om met de woorden van Wendy de Liefde te spreken: mijn verhaal verdient een groter podium. En ik hoop dat ik dat waar kan maken.
Tot die tijd ga ik even mezelf zielig vinden en nog een beker warme chocolademelk maken. Want mensen die koffie een bakkie troost noemen, die snappen het niet ;-)
En in de tussentijd probeer ik het tot me door te laten dringen: Ik ben toch maar mooi een Shortlister! Hatsaflats!
Reactie plaatsen
Reacties