Als water en vuur is het tweede deel in de feelgood serie De duinen van Westzand van Marieke Douwes-Fransz.
Je kan dit verhaal als stand-alone lezen, maar het leest veel leuker en intenser als je de hele serie leest. De inwoners van Westzand komen nog regelmatig in deel twee langs.
Welkom terug in Westzand, het heerlijk kleine dorpje waar het nooit saai is en iedereen elkaar kent.
In dit deel volgen we Maggie de oudere zus van Fernando en Nikita.
Zes jaar geleden is Maggie door haar toenmalige vriend Renze met een gebroken hart achtergebleven toen hij vertrok uit Westzand. Het heeft veel tranen, verdriet en tijd gekost, maar Maggie is over hem heen, toch? Maar nu staat hij uit het niets ineens voor haar neus, en verblijft hij ook nog eens in het Hotel waar zij werkt. Hij is geen jonge meer maar een volwassen zeer aantrekkelijke man, met sexy grijze haren.
Als Maggie word lastig gevallen door Eduard haar manager stelt Renze voor dat Castor zijn hond zolang bij Maggie blijft als bescherming. Nadat Eduard midden in de nacht aan haar deur heeft gestaan, besluit Renze om zolang bij Maggie in te trekken voor haar veiligheid.
Het voelt allemaal zo vertrouwd. Zal ze hem weer toe kunnen laten in haar hart? Ook als ze weet dat haar hart misschien weer gebroken word?
Ik vind het tweede deel weer heerlijk om te lezen, hoe het nu verder gaat in Westzand. Dit is de eerste keer dat we met Renze kennismaken, maar hij is een oude bekende in Westzand, en dat gevoel krijg je ook naarmate je verder leest.
De personages worden heerlijk uitgediept en daar hou ik toch ook wel weer van. Net even dat stukje verder, waardoor je helemaal in het verhaal gezogen word alsof je er zelf bij bent in Westzand.
Naarmate je verder in het verhaal komt leer je Renze ook steeds beter kennen, en ook wat hij allemaal in die zes jaar heeft meegemaakt.
Zowel de serieuze onderwerpen die hier aan bod komen en de geweldige plottwist zorgen ervoor dat je geen minuut het boek wilt neerleggen.
Dit is nu mijn derde boek van Marieke, en ik blijf het knap vinden dat ze me steeds weer weet te raken met bepaalde personages en gebeurtenissen in haar verhalen. Ik zat weer te huilen, maar gelukkig ook regelmatig te lachen.
De manier waarop Marieke schrijft, is zeer prettig. De hoofdstukken zijn kort, de tekst is vlot en het verhaal is zo beeldend, alsof je een feelgood film kijkt.
Of het nu kerst is of zomer, deze serie is echt een aanrader voor elke feelgood fan.
Persoonlijk vond ik het tweede deel nog mooier dan het eerste deel. Wat voor een knaller zal het laatste deel dan wel niet zijn. Ik kijk er nu al naar uit!
Dank je wel Marieke en Harper Collins dat ik mee mocht doen aan deze leuke blogtour van Als water en vuur.
Ik geef het dan ook 💎💎💎💎💎
Carolien heeft ook een supertoffe website. Die vind je hier
Lieve Carolien, wat een bijzonder mooie recensie! Hier ga ik helemaal van glunderen en verder heb ik er eigenlijk geen woorden voor... Dank je wel.
Reactie plaatsen
Reacties