Toen ik de #blogtour van deel 1 zag voorbijkomen, meldde ik me aan, maar was ik te laat. Bij deel 2 hetzelfde, weer net te laat. Eindelijk mocht ik met deel 3 dan toch meedoen. Dat beteken dus dat ik deel 1 en 2 nog niet gelezen had voordat ik aan deze begon. Ik was benieuwd of dat een probleem zou worden. En dat werd het.
Niet omdat ik dit deel 3 niet kon volgen maar wel omdat ik nu nieuwsgierig geworden ben naar de rest van de bewoners en de dieren (denk aan de geit, wat een heerlijk eigenwijs beest). Erg benieuwd naar het verhaal daarachter. En dus verplicht ben om de overige delen te lezen. Heel erg vervelend ;)
Het verhaal van deel 3 is een heerlijke feelgood.
Nikita is een toppertje en Michael een lekkere hunk. Zon, zee en strand. Liefde en romantiek. Wat wil je nog meer.
Marieke slaat met dit verhaal zeker de spijker op de kop.
Nikita is een stoere timmervrouw. Een pittig niet alledaags typetje. Ze heeft een eigen timmerbedrijf en kan goed haar boontjes doppen. Ze zit niet te wachten op een serieuze relatie maar is niet vies van een onenightstand. Totdat ze Michael tegenkomt. Ze hebben een hete nacht samen. En denken elkaar niet meer te zien. Maar dat pakt anders uit door de renovatie van het Duinrestaurant. Waarbij ze gedwongen zijn om met elkaar samen te werken.
Ze draaien vooral erg om elkaar heen en ik vroeg me regelmatig af waarom ze er zo moeilijk over doen.
De vlotte makkelijk leesbare en visuele schrijfstijl zorgt ervoor dat je door het verhaal heen vliegt en een goed beeld van zowel de personages als de omgeving krijgt.
Mijn favoriet is buiten de stoere Nikita, het neefje Storm en Jack (hij is geen papegaai).
En zoals eerder vermeld, heb ik dus de mazzel dat ik de eerste twee delen nog niet heb gelezen en ik nog wat langer van de personages van Westzand kan genieten.
4⭐
Deze recensie staat ook op o.a. Hebban en Goodreads
Reactie plaatsen
Reacties