Bizarre week

Wat een aparte week was dit. Natuurlijk was ik helemaal in de gloria vanwege het verschijnen van 'Iets nieuws onder de zon'. Ik bedoel: hallo! Maar aan de andere kant was ik op dat moment al bijna een week niet fit. En dan bedoel ik echt niet fit.

Het begon met een stem die van normaal naar '5 pakjes zware shag achter de kiezen' ging en daarna helemaal uit. Tot grote hilariteit van Team Douwes natuurlijk. De grootste kletskous is haar stem kwijt... hilarischer wordt het niet. Toen was het nog grappig. Een dag later niet meer omdat toen de hoest/koorts/hoofdpijn aansloten in de rij.
En inmiddels kwam 1 september dichterbij en wilde ik toch wel heel heel graag die lancering online een beetje volgen. En meedoen natuurlijk! Dus met een lijf vol pijnstillers ben ik de dag doorgekomen en heb er gelukkig van kunnen genieten. Maar de dagen erna dacht mijn lijf: f*ck jou. 

Ik heb alle soorten hoest voorbij zien komen. Van de droge hoest (wie heeft trouwens ooit die term bedacht?) en piephoest tot vastzittende hoest en 'nog even en ik stik' hoest. Vooral die laatste klinkt erg charmant... Niet alleen ik kon daar van meegenieten. Ik houd al een week lang Martin 's nachts wakker en dat vind ik eigenlijk nog het vervelendst van alles. Ik kan alleen maar blij zijn dat de meiden nu een etage hoger liggen en daar nauwelijks iets van meekrijgen. Dat scheelt weer. Maar we zijn er allemaal wel klaar mee.
Inmiddels gaat het iets beter. Is mijn stem weer terug op '5 pakjes zware shag' niveau dus er zit verbetering in. Als nou die hoest me ook nog even met rust laat ben ik helemaal gelukkig. Kan ik weer sporten enzo. En schrijven. En werken. 

Maar omdat ik deze blog niet wil afsluiten met een klaagzang, gooi ik er hier alvast wat eerste reacties op 'Iets nieuws onder de zon' in! Want jongens... word ik daar even blij van!