Nieuwe Ooststellingwerver doet het weer!

Best grappig. Als de krant uit je geboortedorp het nieuws over je trilogie krantwaardig vindt terwijl je daar al bijna 30 jaar weg bent. Vorig jaar was er al een halve pagina gewijd aan 'Klavers, Edelweiss & Sachertorte' en blijkbaar vonden ze dat leuk genoeg om me nu op de voorpagina te gooien! Geen halve pagina maar toch... Voor. Pagina. 

Maar Mariek. Je geboortedorp. Daar ben je al een eeuwigheid weg. Waarom zou je daar in hemelsnaam in de krant willen staan?

Ik heb 16 jaar met heel veel plezier in Oosterwolde gewoond en ging met pijn in mijn hart weg. Letterlijk. Om naar Almere te verhuizen... een grotere cultuurshock bestond er voor mij niet. Beeld je maar in: als fris en fruitig boerenmeisje ga je je eerste dag naar die loeierd van een leerfabriek (zoals ik die grote scholengemeenschap noemde) en het eerste wat ze tegen je zeggen: 'Wat praat jij raar. Waar kom je in vredesnaam vandaan?' En exit zelfvertrouwen.

Oosterwolde zit in mijn hart. Punt. Eind 2019 was er een heerlijke reünie van mijn oude groep 8. Om te vieren dat we 30 jaar geleden afgezwaaid waren. Of zoiets. En iedereen was er. Iedereen! Hoe bijzonder is dat? In januari 2020 deden we het nog eens dunnetjes over met het plan later die zomer een bbq te houden. Afijn... mevrouw met de grote C gooide roet op de barbecue en dat was dat. Toch? 

Nee. Want binnenkort volgt er toch die barbecue. Van mijn oude groep 8. Niet iedereen zal er zijn maar genoeg om na jaren zelf de auto te pakken en de snelweg op te gaan (ik kan dit. ik kan dit. ik kan dit) En dan zal het weer voelen als thuiskomen. En dáárom sta ik daar in de krant.