Een van de leukste dingen na het schrijven is, vind ik, dat moment waarop er daadwerkelijk aan de cover gewerkt gaat worden. Je geeft je wensen door, eventueel voorbeelden van andere covers en wacht af. Of, in mijn geval: je stuurt je volledige Pinterest bord met minstens 90 pins naar de uitgever met de begeleidende tekst: Dit vind ik mooi!
En dan begint het oeroude fluisterspelletje voor volwassenen. Want dat Pinterest bord wordt bekeken door de redacteur(en). Die filteren dat en sturen dat weer door naar het grafisch bureau. Die moet dat weer gaan toewijzen aan de meest geschikte grafisch tekenaar. En díe moet iets gaan maken wat bij jou past. Ja. Het fluisterspelletje. En dus duurde het even voordat we allemaal op één lijn zaten, maar uiteindelijk is het gelukt. De cover van 'Mijn hart in jouw handen' is schitterend geworden en he-le-maal Marieke! Wat wel handig is bij een boek dat zo persoonlijk is als dit. Helaas mag ik het nog niet delen maar als het zover is... geloof mij maar. Het is een plaatje!
Wat ook op die cover moet, is een tagline. Een wat? Een tagline. Of ankeiler, wordt het ook wel genoemd. Feitelijk is het dat kleine zinnetje onder de titel die je extra nieuwsgierig moet maken. Die stiekem een klein tipje van de sluier oplicht. Zo vind ik die van 'Iets nieuws onder de zon' nog steeds fantastisch: 'Soms moet je van huis gaan om thuis te komen.' Is een tagline verplicht? Zeker niet. Er zijn genoeg steengoede boeken zonder. Maar ik houd ervan. Dus als de mogelijkheid er is, zal ik het zeker niet laten.
Dan kwam er nog iets tevoorschijn wat voor mij helemaal nieuw was. Z&K doet aan eerste lezers buiten de uitgeverij om. Ze vragen de mening van externe redacteuren/recensenten. Op die manier voorkom je tunnelvisie en heb je een recensie te pakken waar je nog wat mee kunt. De eerste lezers krijgen namelijk de eerste ruwe versie onder ogen. Spannender wordt het niet! Vorige week kreeg ik het leesrapport van 'Mijn hart in jouw handen' toegestuurd. En werd ik me daar even stil van... Natuurlijk waren er nog genoeg verbeterpunten maar over het algemeen was het gewoon een complimentenbom! Hier zie je een quote die de lading van die complimentenbom zo ongeveer wel dekt. Dit... dit is waar je als auteur voor leeft...
Reactie plaatsen
Reacties