Recensie: Inemarialeest (22-09-2022)

Een van mijn favoriete auteurs is Jenny Colgan. Ze weet steevast haar plot op een descriptief knappe wijze in een mooie setting in te bedden, haar emotierijke personages wil je maar al te graag in je hart sluiten en het verhaal bezorgt je op het einde altijd een warm gevoel.

Zeg je nu van hé, ja, dat lijkt me heel tof om te lezen, maar ik hou het liever bij boeken van eigen bodem, met verhalen die zich gewoon in Nederland afspelen? Dan heb ik een geweldige tip voor jou. Maak kennis met Iets nieuws onder de zon van Marieke Douwes, het eerste deel in de trilogie De duinen van Westzand.
Na het overlijden van haar vader heeft Daphne het gevoel dat ze zich over haar moeder moet ontfermen, maar die is het mooi zat dat haar dochter zich in de fleur van haar leven opsluit. Ze stuurt haar dochter naar haar tante Rina in Westzand, waar ze de cadeauwinkel zal helpen uitbaten. In Westzand ontmoet Daphne Fernando, tot wie ze zich wel aangetrokken voelt, maar de man heeft ook een zoontje voor wie hij alleen instaat. Kan het tussen hen iets worden of verandert alles weer wanneer Daphne terug naar huis moet? En waar is haar thuis nu precies?

Marieke Douwes heeft een geweldige stijl. Net als Colgan weet ze de setting van haar verhaal perfect te beschrijven. Westzand mag dan wel een fictieve plek zijn, de auteur heeft dit dorpje helemaal op de kaart gezet. Je kan zo meewandelen in de voetsporen van Daphne en Fernando, of moet ik zeggen, in de hoefsporen van het schattige geitje dat te pas en te onpas opduikt?
De hoofdpersonages zijn volledig uitgewerkt: Daphne en Fernando hebben elk hun eigen verleden dat nog steeds verantwoordelijk is voor de keuzes die ze in het heden maken. Daphne hangt een tijdlang tussen haar oorspronkelijke woonplaats, waar ze gelukkige herinneringen aan haar ouders koestert, en Westzand; Fernando leeft dan weer volop voor Storm en houdt in alles wat hij doet rekening met hem. De beschreven emoties worden goed gedoseerd, waardoor het verhaal een rustig en aangenaam verloop kent.

Iets nieuws onder de zon kent een aantal leuke extraatjes, los van het al eerder genoemde geitje, dat omwille van schattigheidsredenen wel twee keer mag worden genoemd. Verder is het bijzonder mooi hoe er niet alleen aandacht wordt besteed aan de ontluikende liefde bij jonge mensen, maar er is ook voldoende ruimte voor liefde bij mensen op latere leeftijd. Daarnaast is er de heerlijke subtiele droge humor die her en der in het verhaal opduikt. Zeker het personage Rina kan van die zalige opmerkingen maken die je zo doen gniffelen.

Iets nieuws onder de zon? Zeker, maar nog iets nieuwers onder het schrijf*sterren*firmament, want met Marieke hebben we er een nieuwe topauteur in het feelgoodgenre bij. Een diepe buiging voor de mensen bij HarperCollins en het team van HarperFirst, want nadat ik Kristie Raaijmakers al het maximum van de sterren toekende, verdient ook Marieke Douwes deze vijf sterren met glans.

Nieuwsgierig geworden? Ik schreef deze recensie in het kader van een blogtour. Bekijk zeker ook eens de recensies van mijn medebloggers.